Havhav & Miyav

Her şey bir akşam sokakta öyle çaresizce çevresine bakınırken bulduğumuz yaşlı bir Cocker Spaniel ile, Zero’yla başladı... Önce bu tatlı ihtiyarın kaybolduğunu düşündüysek de, bir süre sonra bırakılmış olduğunu anladık ve onu bir daha hiç bırakmamak üzere hayatımıza aldık. Her gün bizimle işe gidip gelen ve içimizi ısıtan Zero, hayata anlam katan her şey gibi, kısa süre sonra bize sorular sordurmaya başladı: Acaba mutlu mu? Bir köpek nasıl mutlu olur? Bize verdiği mutluluğu ona nasıl geri verebiliriz?  Bir köpek nasıl mutlu olur? Sorular başlayınca, cevap arayışları da onu takip etti tabii... Hepimiz ayrı ayrı kedi köpek ebeveyni olsak da, bu yanıtlara ulaşmamız, kapsamlı araştırmalar ve görüşmelerle mümkün olabildi. Köpeklerin mutlu olmak için bedensel ve zihinsel egzersizlere, meşgul olmaya ihtiyaçları vardı. Oyun oynamak onlar için mama ve sudan farksız bir ihtiyaçtı. Pati ver, git getir gibi basit komutları öğrenip tekrarlaması bile, insanları eğlendirmek için değil, onları zihnen ve bedenen canlı tutması için önemliydi.